بابا آدم

باباآدم گیاهی دوساله است که به منظور استفاده از ریشه ها کشت می شود. این گیاه در خاکهای غنی از نیتروژن به علف هرزی پر رشد تبدیل می شود. ارتفاع باباآدم به 5/2 متر می رسد. برگهای آن بزرگ، متناوب و قلبی شکل است که دمبرگ بلندی آن را به ساقه متصل می کند. سطح زیرین برگها کرکدار است. گلها بنفش و به صورت گروهی در کاپیتولهای کروی و در گل آذینهای خوشه ای قرار دارند. گلها در اواسط تابستان ظاهر می شوند. هر کاپیتول به وسیله تعداد زیادی براکته احاطه می شود. هر براکته نیز به صورتی پیچ خورده است که قلابی شکل می شود. این حالت به پراکنده شدن بذرها توسط حیوانات کمک می کند. میوه از نوع فندقه، بلند، فشرده و با کرکهایی کوتاه است. ریشه ها می توانند تا عمق 1 متری در خاک نفوذ کنند.

ریشه های این گیاه گوشتی، چروکیده، پوشیده از پرزهای نسبتا سفید، نرم و قهوه ای – خاکستری هستند. داخل ریشه ها سفید است وپوسته ضخیمی دارد.

این گیاه خاکهای حاصلخیز و غنی از هوموس را می پسندد و باید در نور کامل آفتاب کشت شود. این گیاه تقریبا در هر خاکی رشد می کند ولی بهترین رشد را در خاکهای سبک و با زهکش مناسب دارد.

ریشه ها می توانند سرمای زمستان را تحمل کنند ولی اندامهای هوایی در اثر سرما از بین می روند. بذرها برای جوانه زنی به نور نیاز دارند.

این گیاه آفت و یا بیماری خاصی ندارد.

تکثیر باباآدم با استفاده از بذر و به صورت نشاکاری است.

برداشت به مدت 3 تا 4 ماه و تا اواخر پاییز ادامه دارد. اواخر پاییز ریشه ها به شدت نازک و پراکنده می شوند.