ا
یران چون دارای گوناگونی اقلیمی و شرایط جوی مناسب و متنوع بوده، مکان مناسبی برای رشد و نگهداری گونه های مختلف گیاهی می باشد و به عنوان کشوری غنی از منابع ژنتیکی گیاهی مطرح بوده و جایگاه مناسبی برای رشد و پرورش انواع گیاهان محسوب می گردد. به همین خاطر می توان انواع مختلف گیاهان زینتی و دارویی را به صورت خودرو یا تحت کشت به مقدار فراوان تهیه نمود.
درخت "بلوط برانتی" یا "بلوط ایرانی" یکی از گونه های جنس بلوط و بومی غرب آسیا (شامل ایران، عراق، سوریه و ترکیه) است. این درختان حدود بیش از 50 درصد پوشش جنگلی رشته کوه های زاگرس را در ایران تشکیل می دهند و یکی از مهمترین گونه های درختی در این نواحی می باشند. ایرانی ها از بذر این گیاه در طب سنتی استفاده می کنند. علاوه بر این، از چوب این درختان به عنوان سوخت، زغال چوب و الوار استفاده می شود.
برنج گیاهی است که دارای ارقام زودرس (طول دوره رشد ۱۳۰ تا ۱۴۵ روز)، متوسط رشد (۱۵۰ تا ۱۶۰ روز) و ارقام دیررس (۱۷۰ تا ۱۸۰ روز) می باشد.
ریشه برنج سطحی و افشان بوده و حداکثر در عمق ۲۰ تا ۲۵ سانتیمتری خاک نفوذ می نماید. در این گیاه بغیر از ریشه های جنینی از محل گره ها نیز ریشه بوجود می آید. هر چقدر رشد برگ ها بیشتر باشد، بر رشد ریشه ها هم افزوده شده و در نتیجه می توان گفت که با افزایش تعداد پنجه ها تعداد برگی بیشتر شده و در نتیجه رشد ریشه ها نیز زیادتر می گردد.
درخت "برگ بوی هندی" گیاهی از خانواده برگ بو و بومی هند، بنگلادش، نپال و چین می باشد. این گیاه تا ارتفاع 20 متر می تواند طول داشته باشد و دارای برگ های معطر است که دارای خواص دارویی می باشند. برگ ها به صورت منفرد بر روی شاخه ها قرار می گیرند.
منشأ این گیاه اروپا و آسیای غربی است. در حالی که De Candolle، آفریقای شمالی و نیز جنوب دریاچه خزر را موطن اولیه این گیاه می داند. گزارشات دیگر، مناطق ساحلی مدیترانه و خاور نزدیک و میانه را مرکز اولیه باقلا سبز نسبت می دهند.
مصریان قدیم صمغ باریجه را به میزان زیادی وارد می کردند و در میان گیاهانی که برای بخور دادن استفاده می کردند، این گیاه ارزشمندترین آنها به حساب می آمد.
باریجه گیاهی است علفی و چند ساله به ارتفاع 1 تا 4 متر که اغلب در مناطق خشک رشد می کند.
بارهنگ گیاهی علفی و چندساله با برگهای رزت به طول 15-30 سانتیمتر است. برگها بیضی کشیده، پهن و با لبه های نرم است. برگها 5 تا 9 رگبرگ مشخص دارد. گلها کوچک، سبز- قهوه ای و با پرچمهای بنفش است. گلها در یک گل آذین spike یا سنبله قرار دارند. بارهنگ سه زیرگونه دارد که عبارتند از: major، intermedia (DC.) Arcang، winteri (Wirtg.) W.Ludw.
بادرشبو در تعدادی از فارماکوپه ها به عنوان یک گیاه دارویی معرفی شده است. مواد مؤثره پیکر رویشی این گیاه آرام بخش و اشتهاآور است. اسانس بادرشبو خاصیت ضدباکتریایی دارد و از آن برای مداوای دل درد و نفخ شکم استفاده می شود. از این اسانس همچنین در صنایع غذایی، نوشابه سازی و صنایع بهداشتی و آرایشی استفاده می شود.
انتشار بادام معمولی از شبه جزیره بالکان تا آسیای جنوب غربی است و تا ترکستان و عراق پیش می رود. در ایران در نواحی نیم خشک و کوهستانی کشت می شود و ارتفاع آن به 8 متر می رسد و درختی بی خار و با انشعابات کوتاه، صاف و سبز رنگ زیاد است. که رفته رفته به رنگ قهوه ای تیره در می آید. انشعابات آن با ساقه زاویه حاده و یا قائمه تشکیل می دهند.
بابونه گاوی که با نام "گل مینا دارویی" نیز شناخته میشود گونه ای از جنس Tanacetum در خانواده کاسنی (Asteraceae) بومی منطفه اوراسیا و به طور خاص در شبه جزیره بالکان ، آسیای صغیر و قفقاز میباشد اما کشت آن به سراسر جهان گسترش یافته است و در حال حاضر در اروپا، مدیترانه، شمال امریکا و شیلی یافت فراوان است.
