پوتار

علف لیمو گیاهی حساس به سرما است که در مناطق گرم چندساله است. بوته این گیاه معمولا فشرده و پرپشت است. برگهای تسمه مانند آن به صورت فشرده رشد کرده و فرم قوسی شکل به بوته می دهند. برگها سبز روشن هستند. برگها وقتی سابیده یا خرد می شوند، بوی لیمو دارند. این گیاه به ندرت گل می دهد.

علف لیمو دارای فلاونوئیدها و ترکیبات فنولی مانند luteolin، isoorientin 2’-O-rhamnoside، quercetin، kaempferol و apiginin است. از دیگر ترکیبات موجود در علف لیمو می توان به Terpinolene، Myrecene ، Geranyl acetate و Terpinol Methylheptenone اشاره کرد.

این گیاه برای رشد به نور کامل آفتاب و رطوبت کافی نیاز دارد. به خاکهایی با بافت متوسط و زهکش متوسط نیاز دارد. بهترین رشد را در خاکهای لومی دارد.

از این گیاه در طراحی فضاهای سبز هم استفاده می شود.

علف لیمو آفت و یا بیماری خاصی ندارد. وقتی این گیاه به صورت آپارتمانی نگهداری شود ممکن است عنکبوتها مشکل ساز شوند.

برای تکثیر علف لیمو، بذرهای آن را از بهمن تا فروردین درون سینی های کاشت حاوی کمپوست کشت کرده و با لایه نازکی از کمپوست یا ورمی کولایت می پوشانند. بذرها رشد کندی داشته و در دمای 20 تا 25 درجه پس از 21 تا 40 روز جوانه می زنند. بعد از رشد کافی گیاهان و برطرف شدن خطر سرمازدگی، آنها را به محل اصلی که گرم، مرطوب و آفتابی است منتقل می کنند.

این گیاه عوارض جانبی زیادی به دنبال ندارد. در برخی افراد بو کردن برگها ممکن است سبب اختلالات تنفسی شود. زنان باردار و یا شیرده نباید از این گیاه استفاده کنند زیرا سبب تحریک قاعدگی و سقط جنین می شود.