بنفشه

ا

یران چون دارای گوناگونی اقلیمی و شرایط جوی مناسب و متنوع بوده، مکان مناسبی برای رشد و نگهداری گونه های مختلف گیاهی می باشد و به عنوان کشوری غنی از منابع ژنتیکی گیاهی مطرح بوده و جایگاه مناسبی برای رشد و پرورش انواع گیاهان محسوب می گردد. به همین خاطر می توان انواع مختلف گیاهان زینتی و دارویی را به صورت خودرو یا تحت کشت به مقدار فراوان تهیه نمود.

گل بنفشه دارای ساقه های زیرزمینی یا ریزوم بوده و گل های معطر داشته که بصورت منفرد زیبا به رنگ بنفش، سفید یا گلی و معطر است. هر گل دارای 5 گلبرگ بوده که یک گلبرگ مهمیزدار در پایین، دو عدد در کنار و دو عدد در بالا قرار دارند. گل ها در آخر زمستان یا اوایل بهار به مقدار فراوان نمایان می گردند. مادگی آنها فوقانی، مرکب از 2 تا 5 برچه و محتوی تخمک های متعدد با تمکن جانبی است. بنفشه گیاهی چند ساله است که بصورت یکساله یا دوساله کشت و کار می شود. برگ های بنفشه بزرگ، پهن، تخم مرغی یا قلبی به طول 8 سانتیمتر می باشد که درهنگام گلدهی به دو برابر این اندازه می رسد. میوه ی آن کپسول یک حجره ای پر بذر است. رویشگاه اولیه بنفشه معطر درایران، نواحی شمالی کشور، رشته کوههای البرز و گیلان می باشد.

گلدهی بنفشه از اواخر زمستان یا اوایل بهار شروع می شود. از لحاظ خاک تمام گونه های بنفشه برای گلدهی مطلوب خاک غنی از رطوبت و کود حیوانی با زهکشی کافی نیاز دارند دما و طول روز گلدهی بنفشه معطر را تحت تاثیر قرار می دهند بطوریکه در تابستان (دمای بالا و طول روز بلند) رشد بهینه داشته و در پاییز شروع به گلدهی می کنند. گل بنفشه آفتاب دوست است ولی چند ساعت سایه را به خوبی تحمل می کند و با گرم شدن هوا گلدهی بنفشه کم و اندازه آنها کوچک می شود. اگر هوا خنک باشد یا مقداری سایه باشد عمر گل بیشتر می گردد ولی کیفیت آن به خوبی محل آفتابی نیست. در دمای 4-10 درجه سانتیگراد بخوبی رشد می کنند. تمام انواع بنفشه به سرما مقاومند.

بنفشه معطر ممکن است توسط راب، حلزون ها، کنه تارتن قرمز و پشه مورد حمله قرار بگیرند. برای مقابله با راب ها در بنفشه های جوان باید از سموم ضد راب استفاده کرد. ممکن است لکه برگی و سفیدک پودری نیز بنفشه را تحت تاثیر قرار داده و ضیف کند.

بنفشه گیاهی چندساله است که بسته به گونه از طریق بذر، قلمه، تقسیم ریشه و جدا کردن ساقه های استولون مانند تکثیر می یابد. بذر آنرا در آخر تابستان در شاسی کاشته و بعد نشاءها را به زمین اصلی منتقل می کنند. بذر را بصورت دست پاش می کارند و با مقداری خاک نرم یا کود دامی پوسیده می پوشانند. بعلت حساس بودن گیاهان جوان به آفتاب سوختگی، در مکان های گرم تا زمان سبز شدن و استقرار گیاه سایبانی موقت ایجاد می کنند. هرچه زودتر نشاءها منتقل شود گل های درشت تر و بیشتری تولید می کنند. این گیاه خودگشن بوده و گرده افشانی آن بصورت کلیستوگامی است. بذر آن به سرعت قوه نامیه خود را از دست می دهد و لازم است هرسال بذر جدید تهیه گردد. در شرایطی که در اثر سرما زمین یخ ببندد باید در طول زمستان روی زمین پوشانده شود و یا اینکه در اول اسفند وقتی زمین خشک شد کاشته شود. خود گیاه به سرما مقاوم است ولی در اثر یخ زدن به ریشه آن آسیب می رسد. ویولت ها هم با بذر و هم با تقسیم بوته افزایش می یابد که تقسیم بوته در اواخر تابستان انجام می گیرد.