بابونه کاذب
"بابونه کاذب"، گیاهی یکساله یا دوساله، بدون کرک، ایستاده، به ارتفاع 10 تا 70 سانتیمتر و غالباً بسیار منشعب و دارای ساقه های کمی متعدد با شاخه های طویل و ایستاده و برگ بدون دمبرگ، متناوب، سبز تیره، باریک، مویین و نوک تیز می باشد. گل آن سفید مجتمع و دارای دمگل بلند است. گل های حاشیه کپه، ماده و دارای جام مسطح یا لوله ای، ولی گل های مرکز نهنج، نر ماده و لوله ای است. میوه آن نیز فندقه خطی است.
منشأ اصلی این گیاه اروپا و نواحی معتدل آسیا است، با این وجود، تعداد معدودی از آن در شمال آمریکا و شمال آفریقا نیز یافت می شود.
زمان گلدهی این گیاه در ماه های خرداد و تیر است.
تکثیر:
کشت بابونه توسط بذر انجام می گیرد. در کشت مستقیم اعم از کشت بهاره یا پائیزه پس از آبیاری زمین، به کاشت ردیفی بابونه اقدام می شود. از آنجا که نور نقش عمده ای در جوانه زنی بذر دارد، بذرها را باید به صورت سطحی در زمین کشت کرد. پس از کاشت، غلتک مناسبی باید زده شود و از به کار بردن وسایلی که سبب به هم خوردن نظم ردیف ها و پراکنده شدن بذرهای کشت شده شود باید پرهیز کرد. در کشت غیر مستقیم باید در زمان مناسب بذرها را در خزانه ای که بستر آن به همین منظور آماده شده کشت کرد. پس از کاشت سطحی بذر به منظور ایجاد تراکم در بستر، باید سطح خاک غلتک مناسبی زده شود. در زمان مناسب نشاء ها را به زمین اصلی منتقل و زمین را بلافاصله آبیاری می کنند. کشت غیر مستقیم هزینه بر می باشد.
بابونه را باید با گیاهانی به تناوب کشت کرد که زود برداشت شود و زمان کافی برای آماده سازی زمین در ماه های مرداد تا شهریور وجود داشته باشد. تناوب کشت بابونه با گیاهانی مناسب است که سبب گسترش علف های هرز نشوند (مانند لوبیا، خردل، نخود و ...). تناوب کشت بابونه با گیاهانی که بذرهای آنها به سهولت ریزش می کنند (مانند غلات و اکثر گیاهان تیره چتریان) مناسب نیست، زیرا ریزش بذرهای این گیاهان سبب گسترش علف های هرز می شود.
