آسونیگا

Amsonia tabernaemontana واریته salicifolia و Amsonia illustris بیشترین میزان گلدهی، مقاومت بالاتر به زمستان، سازگاری بیشتر با محیط و بیماری های کمتر را در میان گونه های مختلف این جنس دارند. یک تفاوت مشخص این گونه با گونه hubrichtii از جنس Amsonia ظاهر چرمی برگها در گونه hubrichtii است.

آسونیگا گیاهی علفی و چندساله از خانواده خرزهره است. ارتفاع این گیاه 1 تا 1.5 متر بوده و فصل گلدهی آن از خرداد ماه آغاز می شود. آسونیگا عادت رشدی مستقیم و انبوه دارد. گلها به صورت انتهایی و در گل آذینهای خوشه ای دیده می شوند. گلها به رنگ آبی روشن و ستاره ای شکل هستند. برگهای آن باریک، بیدمانند و سبز کمرنگ است. در پاییز برگها به رنگ زرد جذابی تغییر می کند.

این گیاه به راحتی در خاکهایی با بافت متوسط و زهکش مناسب رشد می کند. آسونیگا به محیطهای کاملا آفتابی تا نیمه سایه سازگاری دارد. آسونیگا به خشکی و خاکهای رسی مقاوم است. اگر این گیاه در محیطهای کاملا آفتابی رشد کند به هرس نیاز ندارد ولی در محیطهای سایه و یا خاکهای غنی به صورت پراکنده رشد می کند و بنابراین برای شکل‌دهی به هرس نیاز دارد.

پرورش این گیاه در آفتاب کامل باعث گلدهی بیشتر و رشد متراکم تر آن می شود. در شرایط سایه بوته آسونگیا بازتر و تراکم آن کمتر می شود که با بریدن سرشاخه ها می توان گیاه را وادار به تولید شاخه های جانبی قویتر کرد تا ظاهر بوته متراکم تر به نظر آید. گونه های tabernaemontana و illustris به راحتی در حاشیه رودخانه ها، نهرها و دریاچه ها رشد می کنند. گلهای آبی آسونگیا با افزایش دما تغییر رنگ داده و کمرنگ می شود و حتی در دماهای بالا رنگ آنها به سفید تغییر می کند. این گیاه در سال اول رشد گل تولید نمی کند ولی در هر سال تولید گل آن نسبت به سال قبل افزایش می یابد. واریته salicifolia از گونه Amsonia tabernaemontana بیشترین میزان گلدهی را در میان گونه ها و واریته های مختلف این جنس داشته که بین 80 تا 100 بوته را شامل می شود.

از آسونیگا کرمهایی تهیه شده است که برای درمان موقتی درد و خارش استفاده می شود. این گیاه می تواند برای درمان نیش حشرات و خارش ناشی از آن موثر باشد. علاوه بر این از این کرم برای درمان عفونتهای قارچی هم استفاده می شود. این کرم به عنوان یک کرم مرطوب کننده هم استفاده می شود. از این گیاه به صورت گسترده ای به عنوان یک گیاه حاشیه ای و یا در زمینهای شیبدار استفاده می شود.

این گیاه آفت و بیماری خاص ندارد. بوته های بلندی که در مناطق سایه رشد کرده اند، به قیم احتیاج دارند.

در شرایط مرطوب و با آبیاری بر روی بوته ممکن است دچار زنگ ناشی از قارچ شود. برای جلوگیری از این بیماری باید تا مدتی رطوبت محیط را کم کرد.

بذرهای این گیاه برای جوانه‌زنی به چینه سرمایی نیاز دارند. می توان این بذرها را در پاییز در بیرون کشت کرد تا به صورت طبیعی سرمای کافی را دریافت کند. برای کشت، بذرها را در کمپوست و یا خاکهای غنی از مواد آلی کشت می کنند و روی آن را با لایه نازکی از خاک می پوشانند. جوانه زنی این گیاه کند بوده و حدودا یک ماه طول می کشد. در صورتیکه بذرها به چینه سرمایی نیاز داشته باشند، آنها را در خاکهای غنی از مواد آلی کشت کرده و در دمای 13 تا 15 درجه سانتیگراد به مدت 2 تا 3 هفته قرار می دهند. بعد از آن بذرها را به مدت 3 تا 6 هفته در دمای 4 درجه سانتیگراد قرار می دهند. در این مدت خاک باید همیشه مرطوب باشد و از خشک شدن آن باید جلوگیری کرد.