قارچ گوش ژله ای

قارچ "گوش ژله ای" یا "گوش چوب" یکی از قارچ های خوراکی است که به صورت وحشی و خودرو یافت می شود. اندام میوه دهنده آن به دلیل شباهتش به شکل گوش و نیز قهوه ای رنگ بودن، قابل تشخیص می باشد

این قارچ، روی چوب درختان به خصوص درختان بزرگتر می روید.

آنها در نواحی معتدل جهان، در تمامی فصول سال یافت می شوند و در این نواحی بر روی درختان مرده و زنده می توانند رشد کنند.

خصوصیات گیاهشناسی:

اندام میوه دهنده ی آن حدود 3 تا 8 سانتیمتر پهنا داشته اما می تواند به بیش از 12 سانتیمتر نیز برسد. مشابه قسمت نرم یا فلاپی گوش یا گاهی نیز فنجانی شکل است. کلاهک قارچ گاهی با یک زیرلایه ی چرمی و یا با یک ساقه ی کوتاه به محل رویش متصل می شود.

این گونه در صورت تازه و آبدار بودن دارای بافتی سفت، ژلاتینی و ارتجاعی است اما در صورت خشک شدن دارای بافتی سخت و شکننده خواهد شد.

سطح بیرونی آن به رنگ قهوه ای مایل به قرمز روشن است که اغلب با کرک های بسیار کوچک، نرم و به رنگ خاکستری پوشیده شده است. رنگ سطح بیرونی با افزایش سن ممکن است تیره گردد. سطح داخلی به رنگ قهوه ای مایل به خاکستری روشن تر و صاف است. گاهی نیز ممکن است چین و چروک هایی داشته باشد و نیز دارای رگه هایی باشد که شکل ظاهری آن را بیشتر شبیه به گوش می کند.

کلاهک می تواند دارای سطحی صاف و یا موجدار و دارای چین و چروک باشد.

اسپورهای این قارچ طویل و سوسیسی شکل هستند. و حدود 16 تا 18 میکرومتر طول و نیز 6 تا 8 میکرومتر ضخامت دارند. این اسپورها به رنگ سفید، کِرِم یا زرد و شفاف می باشند. گاهی نیز به صورت توده های سفید رنگی در سطح زیرین کلاهک مشاهده می شوند.

شرایط محیط رشد:

این قارچ روی چوب درختان و درختچه های خزاندار ه ویژه درختان بزرگتر رشد می کند (حدود 90 درصد روی درختان بزرگتر رشد می کنند). همچنین روی درختانی مانند راش، زبان گنجشک، Acer pseudoplatanus و غیره نیز رشد می کند.

معمولاً روی شاخه های مرده یا در حال زوال درختان، یا روی تنه ی اصلی یا سرشاخه های فاسد شده و غیره می روید.

در استرالیا بر روی درختان اکالیپتوس و جنگل های بارانی تشکیل می شود. 

در جنگل های بارانی می تواند به صورت کلونی های بسیار بزرگ روی سرشاخه های افتاده تشکیل شده و رشد کند.