گلابی
درختی است گلدار از خانواده گل سرخیان می باشد دارای حدود 30 گونه است . گلابی معمولی یا اروپایی از گونه communis می باشد و کشیده بوده و دارای دانه های سنگین است.
انواع دیگری از گلابی وجود دارند که به گلابی آسیایی معروف است که شکل آن‌ها شبیه سیب است.در منابع آلمانی منشا گلابی را درکوههای البرز ذکر کرده اند.انواع مختلف گونه وحشی آن در جنگلهای گیلان وجود دارد که به لهجه گیلانی اربه خوج و سنگ خوج معروف اند.
بلندی درخت 20 تا 30 متر است و بر روی تنه و شاخه های آن پوستی ضخیم با ترک های طولی کشیده شده است. برگ های آن نازک همراه با دمبرگ بلند هستند. گلبرگ ها به رنگ سفید تا صورتی روشن و میوه آن کروی کشیده است.
درخت گلابی به آب و هوای گرم و مرطوب در بهار حساس است و درگیر بیماری های گیاهی از قبیل : شانکر و کپک سیاه و زخم و کپک پودری می شود و مورد هجوم شپش و بید قرار می گیرد
میوه این گیاه قابض ، تب بر و آرام بخش است. چوب درخت گلابی محکم و با دوام بوده و در صنعت چوب استفاده می شود و از برگ درختان آن برای تهیه رنگ قهوه ای مایل به زرد استفاده می شود.
بهترین روش تکثیر کاشت بذر در پاییز است و تا اواخر زمستان جوانه می زند. ذخیره دانه نیاز به 8_10 هفته قشر بندی در دمای 1 درجه سانتی گراد دارد و باید در اوایل سال کاشته شود. دمای بالای 15 تا 20 درجه باعث میشه دانه به خواب پانویه بورد. در سال اول نهال ها را در گلدان های جداگانه قرار دهید و در محیط گلخانه در محل نیم سایه بگذارید و در اوایل بهار یا تابستان گل می دهد.
