۲۶مرداد
فارسی اصیل: ونافار(ون=درخت + فار=پسند) اشاره به پوشاندن درختان جنگلی توسط این گیاه
این گونه از فیلودندرون بالا رونده و احتیاج به تکیه گاه چوبی پوشانده از خزه دارد تا ریشه های هوایی گیاه در آن رشد کند.
خزه های تکیه گاه را باید بوسیله غبارپاشی یا آبیاری از بالا مرطوب نگه داشت.
رنگ برگ سبز تیره و در قسمت زیرین متمایل به ارغوانی است، شکل برگها متغیر و در هنگام جوانی بیضی کشیده و بتدریج با ظهور پیچ و خمهایی در آنها شکل ویلن به خود می گیرند.
